Οταν η πολιτική δεν αποβλέπει προς τους ιδανικούς της σκοπούς και δεν υπακούει σε έννοιες θεωρητικά τουλάχιστον επικυρωμένες από την ηθική της Ιστορίας, αδιαφορώντας μάλιστα για τα μέσα που θα χρησιμοποιήσει για να εξαπατήσει ή να αποπροσανατολίσει τους πολίτες, τότε είναι αναπόφευκτος ο ακρωτηριασμός της εθνικής αξιοπρέπειας και της εθνικής κυριαρχίας.
Κι αυτό βιώνουμε τα τελευταία χρόνια με τον πιο ανελέητο τρόπο. Η πολιτική έχει ξεφύγει από τον κυρίαρχο έλεγχο της πλειοψηφίας και ασκείται με...αριθμούς, που σαν σαράκι διαβρώνει τον κοινωνικό ιστό.
Οσοι έχουν τη δύναμη, όχι μόνο να βλέπουν καθαρά μα και να δοκιμάζουν τα τρέχοντα γεγονότα στη λυδία λίθο των πραγματικών επιτευγμάτων κι όχι των απατηλών που το πολιτικό κατεστημένο αδιάντροπα παρουσιάζει, έχουν προ πολλού φτάσει στο συμπέρασμα ότι όλοι αυτοί οι πολιτικοί της ντροπής πρέπει να βιώσουν την "έκπληξη" της κοινωνικής οργής.
Χρειάζεται μια εκθεμελιωτική εξόρμηση του λαού. Αλλωστε, στον χρονικό τούτο χώρο η Ιστορία δεν μένει στάσιμη. Οπως οι δυνάμεις που εκμεταλλεύονται τις υποχωρήσεις και τις παραχωρήσεις εκ μέρους του λαού δεν μένουν αδρανείς.
Και κάτι, που δεν παραλείπει ο εισδυτικός μελετητής της σύγχρονης ψυχολογίας της ελληνικής κοινωνίας να διαπιστώσει, έρχεται στο προσκήνιο του ενδιαφέροντος των πολιτών της σημερινής πραγματικότητας του ψυχικού καμάτου. Το αίτημα της δημοκρατίας, της ελευθερίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης πρέπει να τεθεί χωρίς καθυστέρηση σε τούτη τη χώρα των πολλών λόγων και των ανύπαρκτων σχεδόν πράξεων.
Μια ματιά στον κόσμο που αλλάζει με την Ελλάδα να παραμένει ο "φτωχός συγγενή"' της Ευρωπαικής και διεθνούς κοινότητας, αλλά και οι έντονες αντιδράσεις άλλων λαών σε αυθαίρετες και βάναυσες πολιτικές, όπως συμβαίνει αυτές τις μέρες στη γειτονική Ρουμανία, όπου επιχειρείται η καταπάτηση κάθε έννοιας της δικαιοσύνης και η εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων από την πρόσφατα εκλεγμένη αριστερή κυβέρνηση, δεν μπορεί να πείσει και τον πιο δύσπιστο σε τούτο τον τόπο.
Οι λαοί δεν είναι αγέλες. Δεν είναι ένα σιωπηλό κοπάδι στο όποιο μαντρί της εξουσίας. Μέσα στο τραγικό σύμπλεγμα της αδυναμίας που νιώθει σήμερα ο Ελληνας απέναντι των δυνάμεων που τον εξουσιάζουν, εγχώριων και ξένων, πρέπει να αναζητήσει μια νέα μορφή ζωής στην πολύπλευρη εκδήλωσή της, μορφής πολιτικής, οικονομικής, ηθικής και αξιών, πολιτιστικής, που όλες μαζί συγκροτούν την ιδέα μιας νέας Ελλάδας, μιας διεξόδου από το χρόνιο αδιέξοδο.