Δεν είναι ο αγαπημένος μας πολιτικός, αυτό είναι βέβαιο, καθώς τον θεωρούμε μοιραίο άνθρωπο για την ελληνική οικονομία, θεωρώντας τις πράξεις και τις παραλείψεις του ως απολύτως καταστροφικές και τις ευθύνες του ιδίου και της κυβέρνησής του βαρύτατες για τη συνεχιζόμενη και διαρκώς επιτεινόμενη τραγωδία που βιώνει ο ελληνικός λαός. Ωστόσο, η στάση που τηρεί και η εμμονή στις βασικές θέσεις του υπουργείου Εξωτερικών στο Κυπριακό, αποτελούν μέχρι στιγμής ευχάριστη έκπληξη.
Πολλοί θα μας ψέξουν ότι δίνουμε συγχαρητήρια για τα αυτονόητα. Κάνουν λάθος. Στη σύγχρονη Ελλάδα τίποτε δεν είναι αυτονόητο, ενώ αν αναλογιστεί κανείς τις θέσεις που εξέφραζαν για τα θέματα διεθνών σχέσεων και άμυνας οι του ΣΥΡΙΖΑ από τη δεκαετία του 1990 στην πορεία τους προς την εξουσία, η στάση που τηρούν σήμερα αποκτά διπλή αξία.
Ταυτόχρονα, η λογική του «η Ελλάδα είναι μακριά» και του «η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάδα συμπαρίσταται», ήταν παραδοσιακά ο πυρήνας της σκέψεως άλλων πολιτικών με προνομιακές σχέσεις με χώρες που έχουν συμφέροντα και επιθυμούν «λύση» στο Κυπριακό, πολιτικοί οι οποίοι δεν αντιλαμβάνονταν τίποτα το μεμπτό…
Ήταν δε έτοιμοι, τουλάχιστον το 2004 με την περίφημη «τελευταία ευκαιρία» του περίφημου Σχεδίου Ανάν που κατέλυε την Κυπριακή Δημοκρατία και ακύρωνε στην πράξη όσα είχαν πετύχει οι Κύπριοι μετά την τραγωδία του 1974, να το αποδεχθούν, έχοντας στείλει στη μεγαλόνησο κάτι «κοράκια» υποτιθέμενους επιστήμονες, οι οποίοι σταδιοδρομούν αμειβόμενοι εξαιρετικά σε διάφορες θέσεις, ενώ ο μέσος Έλληνας υποφέρει, αφού η στάση τους τότε – που επίσης χρηματοδοτήθηκε πλουσιοπάροχα – αποτέλεσε «διαβατήριο» επαγγελματικής ανέλιξης.
Πλέον, η ελλαδική πλευρά εμφανίζεται αρραγής – ελπίζουμε και τα κόμματα της αντιπολίτευσης να ακολουθήσουν εξίσου σταθερή πολιτική – τασσόμενη υπέρ της εξάντλησης κάθε δυνατότητας για εξεύρεσης βιώσιμης και δίκαιης – πραγματικής λύσης στο το Κυπριακό, πάντα στο πλαίσιο των αποφάσεων του ΟΗΕ, αλλά και με μη αμφισβήτηση της κρατικής υπόστασης της Κυπριακής Δημοκρατίας ως κράτος-μέλος της ΕΕ.
Σταθερή θέση πρέπει να μείνει μέχρι το τέλος η κατηγορηματική απόρριψη κάθε είδους «εγγύησης» τρίτης χώρας. Όπως είπε ο Αλέξης Τσίπρας πριν από λίγο, «δεν νοείται να υπάρξει σχέδιο λύσης του Κυπριακού που θα δίνει τη δυνατότητα σε τρίτες χώρες να έχουν επεμβατικά δικαιώματα, στρατούς κατοχής».