Από
τότε που ανέλαβαν την εξουσία οι συλλογικότητες της πλατείας τα
μηνύματα του Υπ. Παιδείας στις εθνικές επετείους έχουν μία αλλεργία στην
λέξη έθνος και πατρίδα και ένα ιδιαίτερο έρωτα στις λέξεις
"αντιφασιστικό" και κατά του "φασισμού".
Προσπαθούν ματαίως να μας πείσουν ότι ο αγώνας κατά των Γερμανών και των Ιταλών δεν ήταν αγώνας πατριωτικός, δεν έγινε για να μείνει η πατρίδα μας ελληνική, δεν πολέμησαν οι Ελληνες τους κατακτητές, αλλά πολεμήσαμε φασίστες, ήταν αγώνας κατά του φασισμού. Λέξη, η οποία επαναλαμβάνεται άπειρες φορές μέσα στα κείμενα.
Τώρα πώς ένας φασίστας εδώ είπε το ΟΧΙ σε άλλους φασίστες, αυτό δεν τους βγαίνει καλά, οπότε το παρακάμπτουν. Αυτό βέβαια είναι και ο βασικός λόγος που επιμένουν στον εορτασμό της απελευθέρωσης και της έναρξης του εμφυλίου βεβαίως, αντί της άρνησης ενός μικρού λαού να παραδοθεί σε ξένα στρατεύματα.
Να ενημερώσουμε λοιπόν τους ιδεοληπτικούς, ανιστόρητους και
επικίνδυνους ότι ο αγώνας του 40 ήταν πατριωτικός. Αν οι
Γερμανοί και οι Ιταλοί είχαν κάτσει στις χώρες τους, οι Ελληνες δεν θα
πολεμούσαν εναντίον του "φασισμού" τους. Εφόσον εισέβαλαν στην χώρα τα
όπλα τα πήραμε για την πατρίδα μας. Και το ΟΧΙ το είπε ο Μεταξάς, ένας
δικτάτορας μεν, πατριώτης δε, και μαγκιά του και ξυδάκια. Δεν θα
αλλάξουμε την ιστορία.
Το αυτό και για την επανάσταση του 1821, όπου ο αγώνας είναι απελευθερωτικός από τους Τούρκους και την μουσουλμανική καταπίεση και καφρίλα, είναι η επανάσταση ενός έθνους. Και ουχί κοινωνική επανάσταση, κάτι σαν πάλη των τάξεων, όπου οι φτωχοί (γενικώς) ξεσηκώθηκαν κατά των εύπορων (γενικώς), σύμφωνα με την "αριστερή" ερμηνεία.
Η στρατολόγηση στα κινήματα της πλατείας και των καταλήψεων, σε κάθε αντίφα και κάθε συλλογικότητα έχει ξεκινήσει μέσα από τα σχολεία εδώ και χρόνια, καθώς οι προηγούμενοι κοιμόντουσαν όρθιοι. Για να μην πω ότι το ενθάρρυναν κιόλας. Σωστά μιλάνε πολλοί εδώ μέσα για παιδομάζωμα. Διαγράφουν την μνήμη, αλλάζουν το μήνυμα και αποπροσανατολίζουν τη νέα γενιά από την ταυτότητα αυτής της χώρας.
Κάποια στιγμή πρέπει να μπει ένα φρένο πριν να είναι αργά.
Το αυτό και για την επανάσταση του 1821, όπου ο αγώνας είναι απελευθερωτικός από τους Τούρκους και την μουσουλμανική καταπίεση και καφρίλα, είναι η επανάσταση ενός έθνους. Και ουχί κοινωνική επανάσταση, κάτι σαν πάλη των τάξεων, όπου οι φτωχοί (γενικώς) ξεσηκώθηκαν κατά των εύπορων (γενικώς), σύμφωνα με την "αριστερή" ερμηνεία.
Η στρατολόγηση στα κινήματα της πλατείας και των καταλήψεων, σε κάθε αντίφα και κάθε συλλογικότητα έχει ξεκινήσει μέσα από τα σχολεία εδώ και χρόνια, καθώς οι προηγούμενοι κοιμόντουσαν όρθιοι. Για να μην πω ότι το ενθάρρυναν κιόλας. Σωστά μιλάνε πολλοί εδώ μέσα για παιδομάζωμα. Διαγράφουν την μνήμη, αλλάζουν το μήνυμα και αποπροσανατολίζουν τη νέα γενιά από την ταυτότητα αυτής της χώρας.
Κάποια στιγμή πρέπει να μπει ένα φρένο πριν να είναι αργά.