Η Τουρκία αποτελεί ένα αναντικατάστατο «πρόφραγμα» στην επιθυμούμενη διακαώς κάθοδο των Ρώσων στην Ανατ. Μεσόγειο και Μέση Ανατολή.
Δεν ξέρω γιατί, μεγάλος αριθμός των Ελλήνων πολιτικών αναλυτών -και ενίων αλλοδαπών- διαβλέπει ρήξη της Τουρκίας με τις ΗΠΑ και κατ’ επέκταση με το ΝΑΤΟ, λόγω της ανυποχώρητης στάσης του Ερντογάν να του παραδοθεί ο ιμάμης Φετουλάχ Γκιουλέν, χωρίς να προσκομίσει τα συντριπτικά αποδεικτικά στοιχεία που απαιτούνται, και τους Αμερικανούς να το αρνούνται, επειδή θα τρωθεί ανεπανόρθωτα το κύρος τους, ενδίδοντας στον τουρκικό εκβιασμό.
Δεν θα είναι βεβαίως η πρώτη φορά, όπου τουρκικός εκβιασμός επιτυγχάνει, αλλά είναι η πρώτη φορά που ασκείται δημοσίως. Κατά τους προηγούμενους εκβιασμούς οι αμερικανικές υποχωρήσεις δεν καταγράφονται ως τέτοιες. Τώρα όμως, τα πράγματα διαφέρουν, και με δεδομένα αφενός ότι δεν μπορούν να υποχωρήσουν και αφετέρου ότι ο Ερντογάν διευρύνει τον κύκλο των κατηγορουμένων Αμερικανών ως εμπνευστών του πραξικοπήματος, που επίσης δεν μπορούν να αποδεχθούν οι Αμερικανοί, τα πράγματα βαίνουν σε όξυνση.
Ασφαλώς και δεν παροράται το γεγονός ότι ο Ερντογάν είναι επιρρεπής σε κυβιστήσεις, και η «αγριάδα» του προς τις ΗΠΑ μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε «γλυκύτητα» αν πάρει το «κάτι τις» που επιθυμεί. Είναι δε οι επιθυμίες του πολλές, από την απαγόρευση δημιουργίας κουρδικού κράτους, έως την υιοθέτηση της τουρκικής άποψης ότι δεν υπήρξε αρμενική γενοκτονία (ούτε και ποντιακή). Εμάς όμως μας ενδιαφέρουν οι επιθυμίες του ως προς το Κυπριακό και το Αιγαίο.
Για να δώσουν όμως το «κάτι τις» οι Αμερικανοί, θα πρέπει να θεωρήσουν ότι η παρουσία της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ είναι τόσο απαραίτητη, ώστε να υποστούν και άλλη θυσία (όχι, αυτοί βεβαίως, εμείς και οι Κούρδοι είμαστε τα προς σφαγή πρόβατα). Υπάρχουν αναλυτές, με ισχυρά επιχειρήματα, που υποστηρίζουν ουσιαστικά πως είναι ευκαιρία για την Ελλάδα, ως σταθερή χώρα και πιστή στον ατλαντισμό και με την νέα κυβέρνηση, να υποκαταστήσει την Ελλάδα, αν η Τουρκία βιαίως ή εθελουσίως εξέλθει του ΝΑΤΟ, και άλλοι που βλέπουν κάποια οφέλη.
Ο κ. Αριστοτέλης Τζιαμπίρης καθηγητής Διεθνών σχέσεων στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς, υποστηρίζει ότι θα επικρατήσει ο αυταρχισμός σε μια ισλαμικού τύπου δημοκρατία με μια κοινωνία βαθιά διχασμένη και ότι η κρίση θα επιδεινώσει τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις με συνέπεια οι πυρηνικές κεφαλές που βρίσκονται στο Ιντσιρλίκ να πρέπει να μεταφερθούν εκτός Τουρκίας. Μένει μόνον στην απόσυρση των πυρηνικών κεφαλών.
Ο κ. Ηλίας Κουσκουβέλης -ο οποίος είχε προβλέψει το πραξικόπημα ήδη από τον Μάιο-, επισημαίνει ότι πλέον «ο δυτικός κόσμος θα πρέπει να στηριχθεί όλο και περισσότερο στα ασφαλή και δημοκρατικά κράτη της περιοχής, δηλαδή στο Ισραήλ, στην Κύπρο και στην Ελλάδα». Λογικό είναι αυτό που υποστηρίζει, και μένω στο «περισσότερο» που αναφέρει και δεν χρησιμοποιεί τον όρο «αποκλειστικά».
Είναι φυσικό να μη διαβλέπει κάποιος αναλυτής αποχώρηση της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ, λόγω της σπουδαίας γεωστρατηγικής θέσης της. Η οποία, ως προς μεν την Ανατολή, Μέση και Άπω, μάλλον δεν παίζει πλέον τον άλλοτε ρόλο, επειδή ως προς μεν το έδαφος μπορεί άνετα να αντικατασταθεί από το υπάρχον και το αναμενόμενο κράτος του Κουρδιστάν, ως προς δε την δήθεν επιρροή της στους μουσουλμάνους, αυτό ήταν μύθος εξ αρχής, τώρα ήλθε η ώρα της διαπίστωσης.
Όμως, τι θα αντικαταστήσει το «πρόφραγμα» που αποτελεί στην επιθυμούμενη διακαώς κάθοδο των Ρώσων στην Ανατ. Μεσόγειο και Μέση Ανατολή; Η Τουρκία είναι η μόνη χώρα στην περιοχή, που μπορεί να αποτελέσει το προγεφύρωμα σε ενδεχόμενη αμερικανορωσική διένεξη, που με πρόεδρο των ΗΠΑ την κα. Κλίντον, φαντάζει ολοένα και πιο πιθανή.
Και όχι μόνον αυτό. Αν η Τουρκία προχωρήσει ακόμη περισσότερο και συνάψει στρατιωτική συμμαχία με την Ρωσία, τότε θα γίνουμε μάρτυρες του Α΄ Μεγάλου Πολέμου του αιώνα.
Υπάρχουν δύο ζητήματα που θα μπορούσαν να αλλάξουν τον χάρτη, όχι όμως βραχυπρόθεσμα. Η Τουρκία διαθέτει νατοϊκό οπλισμό, που δεν μπορεί σύντομα να αντικατασταθεί ούτε από την δική της αμυντική βιομηχανία, ούτε από προμήθεια εκ της Ρωσίας. Θέλουν χρόνο αυτά. Ως τότε θα είναι ευάλωτη. Από την άλλη, πρέπει οι ΗΠΑ να βρουν άλλη λύση αντιμετώπιση της Ρωσίας ως προς την κάθοδό της στη Μεσόγειο, που δεν είναι εύκολο.
Μόνον μια βίαιη απομάκρυνση του Ερντογάν από την εξουσία μπορεί να δώσει κάποια λύση, υπό την προϋπόθεση ότι ο εμφύλιος που θα ξεσπάσει αμέσως μετά θα έχει τέλος επιθυμητό για το ΝΑΤΟ (υπάρχει και άλλο ενδεχόμενο βεβαίως, να επιδεινωθεί η υγεία του Ερντογάν, όπως τυχαίως συνέβη με πολλούς ηγέτες, όχι μόνο πολιτικούς αλλά και εκκλησιαστικούς ακόμη, που έφυγαν σε ακατάλληλες στιγμές για τους λαούς τους).
Φρονώ, πως αντί να σκέφτονται κάποιοι πώς θα αντικαταστήσει η Ελλάδα την Τουρκία, να σκεφθούν ότι είναι πολύ πιθανό ο παράφρων γείτονας να στραφεί προς εμάς, και όχι μόνον με τους πρόσφυγες.
Μακεδών