H απόφαση της Χρυσής Αυγής να απέχει από την ψηφοφορία για τον εκλογικό νόμο δεν ενταφιάζει οριστικά τις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης. Ουσιαστικά εξευτελίζει τον Τσίπρα και την δήθεν αριστερά που εκπροσωπεί. Έπρεπε να έρθουν οι Χρυσαυγίτες για να βάλουν τέλος στην «αγωνία» για το αν θα ψηφιστεί ο νόμος για να ισχύσει από τις επόμενες εκλογές. Αλλά με την αποχή τους ντρόπιασαν όλους εκείνους που θα προσμετρούσαν τις ψήφους τους επειδή δεν «βρομάνε». Άλλωστε δια στόματος Βούτση η κυβέρνηση επιχείρησε να βάλει στο ίδιο σακούλι τις ψήφους των «αριστερών», των ψεκασμένων, κάποιων περίεργων από το ΚΚΕ, του Νικολόπουλου και αν ήταν δυνατόν και των Πασόκων.
Τώρα ξεμπροστιάστηκαν ενώπιον των Ελλήνων και απέδειξαν ότι είναι ανίκανοι να στήσουν μια τέτοια υπόθεση. Επομένως, η ψηφοφορία της Πέμπτης ουσιαστικά δεν έχει κανένα νόημα, θα γίνει απλά για σόου και τίποτε άλλο. Η επόμενη ημέρα έχει μεγάλο ενδιαφέρον.
Αν ο Τσίπρας έπαιρνε τους 200 βουλευτές θα πήγαινε σε εκλογές άμεσα μπας και διασώσει το πολιτικό του κεφάλαιο και υποστεί μικρότερη ήττα. Θα επιχειρούσε με την απλή αναλογική να κρατηθεί στο πολιτικό σκηνικό προτού καταρρεύσει.
Με τη δεινή κοινοβουλευτική ήττα που θα υποστεί την Πέμπτη ενδεχομένως να ενεργοποιήσει το σενάριο των διπλών εκλογών, το σκηνικό του 2012 ή ακόμη και αυτό της «δεξιάς παρένθεσης», με ό,τι ρίσκα μπορεί να κρύβει για τον ίδιο τον Τσίπρα.
Ενδεχομένως να πάει σε εκλογές μέχρι το τέλος του έτους με την ελπίδα ότι ο Μητσοτάκης δεν θα πάρει αυτοδυναμία ώστε να είναι όμηρος άλλων κομμάτων και κάποια στιγμή να εξαναγκαστεί σε δεύτερες εκλογές χωρίς το μπόνους των 50 εδρών πλέον.
Κλασσικές τακτικές Τσίπρα δηλαδή που προτιμά να οδηγήσει τη χώρα στο χάος και σε διαρκή πολιτική αβεβαιότητα αντί να κοιτάξει να δουλέψει και να βγάλει την Ελλάδα από το αδιέξοδο. Κι ενώ η αυλή μας καίγεται και ο μεμέτης μας απειλεί εμείς θα βαυκαλιζόμαστε στη Βουλή ότι κάνουμε... δημοκρατικές διαδικασίες.
Τρομάρα μας. Το παιχνίδι του Τσίπρα παίζουμε. Αλλά στους αλαζόνες μία είναι η τιμωρία. Να φάει τέτοια σφαλιάρα από τον ελληνικό λαό που να μην μπορέσει να ξανασηκωθεί.