Τα τερτίπια με τον εκλογικό νόμο και όλα όσα είμαστε υποχρεωμένοι να αντέχουμε την ίδια στιγμή που η χώρα βρίσκεται ξανά στην κόψη του ξυραφιού, αποδεικνύουν ότι η Ελλάδα βαδίζει αργά αλλά σταθερά στο χάος. Η υπόθεση του Brexit έρχεται να δώσει την «τελική λύση», όπως αυτή που αφορούσε τους Εβραίους.
Μια οικονομία διαλυμένη, κρατικοδίαιτη, που στηρίζεται στα δάνεια με σκληρούς όρους, στη λαμογιά και στο μαύρο χρήμα καλείται τώρα να αντιμετωπίσει ένα νέο τοπίο. Ένα τοπίο με λιγότερο χρήμα, περισσότερους αυστηρούς όρους, περισσότερη Ευρώπη, άρα οι κανόνες θα είναι απαράβατοι, και το κυριότερο. Η Ελλάδα καλείται να αντιμετωπίσει μια ντε φάκτο κατάσταση κλειστών συνόρων για τη μετεγκατάσταση μεταναστών.
Το παραδέχεται σε συνέντευξή του ο Μουζάλας. Θα επιβαρύνει σημαντικά το μεταναστευτικό η απόφαση των Βρετανών κι αν ήταν να πάρουν οι άλλες χώρες 15-20 χιλιάδες πρόσφυγες τώρα δεν θα πάρουν κανέναν.
Όμως, ακόμη πιο δραματικό είναι το εξής: Κορυφαίο τραπεζικό στέλεχος έλεγε «ευτυχώς που είχαμε τα capital controls και δεν διαλύθηκε προχθές το τραπεζικό σύστημα». Έχει δίκιο όμως επιβεβαιώνεται με τη φράση αυτή και η τραγικότητα για την ελληνική οικονομία. Ότι δηλαδή οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων δεν πρόκειται για αρθούν ποτέ. Ειδικά τώρα που η παγκόσμια οικονομία είναι ασταθής, ποιος θα τολμήσει να ζητήσει άρση των capital controls όταν ξέρει ότι δεν θα μείνει φράγκο στην Ελλάδα;
Οι περιορισμοί ήρθαν και θα μείνουν για χρόνια επομένως, πλήττοντας καίρια την οικονομία και την επιχειρηματικότητα και εμποδίζοντας τους επενδυτές να έρθουν στη χώρα μας. Αλλά ακόμη κι αυτό δεν μπορεί να σώσει την οικονομία. Την Παρασκευή οι τράπεζες έχασαν σχεδόν 30%. Τι θα συμβεί αν η αστάθεια συνεχιστεί, αν καταρρεύσουν οι μετοχές λίγους μήνες από την ανακεφαλαιοποίηση; Τι θα γίνει άραγε τώρα που λόγω της οικονομικής αστάθειας κανείς Έλληνας δεν θα τολμήσει να φέρει πίσω τις καταθέσεις του; Μήπως φτάνουμε κοντά σε νέο τραπεζικό και οικονομικό κραχ, επομένως και κούρεμα καταθέσεων ή άλλοι περιορισμοί;
Και πόσο μπορεί να αντέξει συνολικά η οικονομία τις ανυπολόγιστες ζημιές στον τουρισμό, τις εξαγωγές, τις τράπεζες κ.λπ.
Κάποιοι λένε στην κυβέρνηση ότι θα πάει πίσω η συζήτηση για τα εργασιακά γιατί οι ξένοι δεν θα θελήσουν να μας πιέσουν; Μα είναι αυτό το πρόβλημα; Αν θα απελευθερωθούν τώρα οι απολύσεις ή αν θα μειωθούν κι άλλο οι μισθοί;
Το πρόβλημα είναι ότι αναθεωρείται πλήρως η οικονομική πολιτική και οι στόχοι για την ανάπτυξη. Ξαναγυρνάμε στα εφιαλτικά σενάρια της διαρκούς ύφεσης και της αδυναμίας της χώρας να βγει από το τέλμα.
Έτσι, λοιπόν, ό,τι κι αν γίνει με τον εκλογικό νόμο, όπως και να μαγειρευτούν τα νούμερα, ό,τι κι αν κάνει ο Τσίπρας για να διασωθεί, απλά δημιουργούνται οι συνθήκες για το ποιος θα διαχειριστεί το χάος που έρχεται. Από εδώ και στο εξής διαχειριστές του χάους και της λαίλαπας που πλησιάζει θα είναι οι Έλληνες πολιτικοί. Κι όχι μόνο της οικονομικής αλλά και της κοινωνικής έκρηξης που θα έλθει τόσο από τη φτώχεια όσο και από τους χιλιάδες μετανάστες.
Προσδεθείτε, ο δρόμος προς την κόλαση θα έχει πολλές αναταράξεις.