Υπόπτος ο ρόλος των δημοσιογραφικών ενώσεων οι οποίες προκηρύσσουν διαρκώς απεργίες. Ένα από τα αιτήματά τους είναι και το διαβόητο αγγελιόσημο, δηλαδή να συνεχίσουν να τους πληρώνουν τρίτοι που θέλουν να διαφημιστούν τις ασφαλιστικές εισφορές.
Εν πάση περιπτώσει όταν είσαι, υποτίθεται, εναντίον της κυβέρνησης, δεν κατεβάζεις τα μολύβια, διότι η απεργία γίνεται, θεωρητικά, ενάντια στην εφαρμοζόμενη πολιτική.
Τι κάνεις;
Τίποτε περισσότερο από το να σφυροκοπάς νυχθημερόν αυτούς που θεωρείς πως πρέπει να φύγουν χθες.
Δίχως λοιπόν ΜΜΕ, έστω κι αυτά που έχουμε, δίχως δελτία ειδήσεων, όπως κι αν είναι, μέσα στην απόλυτη σιωπή και το σκοτάδι, η κυβέρνηση έφερε το ασφαλιστικό στη Βουλή.
Μέχρι τη Μεγάλη Τετάρτη και υπό προϋποθέσεις την Τρίτη του Πάσχα πολλά μπορούν να γίνουν δίχως να ανοίξει μύτη μιας και αυτός ο λαός τίποτε δεν μπορεί να κάνει από μόνος αν δεν τον ξεσηκώσουν.
Τα πάντα μπορούν να γίνουν και να ψηφιστούν. Εκ των υστέρων και με τη δουλειά να έχει γίνει, ας βγουν οι "έγκυροι" και οι "έγκριτοι" να ασκήσουν την κριτική τους.
Αλλά ας μην κουραζόμαστε πολύ.
Ποιον εξυπηρετεί η σιωπή; Τις δημοσιογραφικές ενώσεις ή την κυβέρνηση;