Στρατής Μαζίδης
Πριν από λίγες εβδομάδες σας είχα γράψει ότι ο ρόλος του ισλαμικού κράτους τελείωσε παρατηρώντας τον περιορισμό του στο Ιράκ και τις ήττες από την YPG και ότι πλέον θα πρέπει να προσέξουμε την al Nusra.
Η al Nusra που κατέλαβε το Idleb προχώρησε τα ξημερώματα της Κυριακής σε μια νέα φρικτή τρομοκρατική σφαγή στην Jisr al-Shughourστην ύπαιθρο της επαρχίας του Idleb.
Μια στρατιωτική πηγή εκτιμά ότι ο αριθμός των ανθρώπων που σκοτώθηκαν υπερβαίνει τους 30, λέγοντας ότι η πλειοψηφία αυτών ήταν παιδιά και γυναίκες.
Κρύβονται μέσα στα σπίτια τους, με την ελπίδα ότι θα μπορούσαν να ξεφύγουν από την κτηνωδία της τρομοκρατίας. Όμως δεν κατάφεραν να γλυτώσουν τις αποτρόπαιες πράξεις των τρομοκρατών, οι οποίοι έχουν εισρεύσει κατά κύματα από τα τουρκικά σύνορα.
Οι δολοφονίες, πραγματοποιήθηκαν στην πλατεία της πόλης σε αντίποινα εναντίον των ντόπιων που μάχονται στο πλευρό του στρατού.
Τοπικές πηγές στην πόλη κάνουν λόγο για βανδαλισμούς και καταστροφές στα σπίτια και τις περιουσίες των κατοίκων, καθώς και των κρατικών υποδομών στην πόλη.
Αυτή η νέα σφαγή ξύπνησε μνήμες του Ιουνίου του 2011 όταν στην ίδια πόλη σκοτώθηκαν 120 άμαχοι.
Το βράδυ του Σαββάτου, μονάδες του στρατού και των ενόπλων δυνάμεων πραγματοποίησαν επιδρομές εναντίον ενός αριθμού θέσεων των τζιχαντιστών ενώ το Σάββατο οι ένοπλες δυνάμεις είχαν προχωρήσει σε αναδιάταξη των θέσεών τους ακριβώς για την προστασία των κατοίκων ενώ εξαπέλυσε σειρά επιθέσεων η πολεμική αεροπορία.
Δυστυχώς καθίσταται προφανές ότι στην καλύτερη περίπτωση, ο συριακός στρατός με τέσσερα χρόνια συνεχούς πολέμου στην πλάτη, δίχως ουσιαστική στήριξη από κανέναν και απέναντι σε δεκάδες χώρες όπως πχ η Τουρκία και η Ιορδανία μέσω των οποίων εισρέουν συνέχεια ακούραστοι αναλώσιμοι, περνά μια φάση κόπωσης που κανείς δε γνωρίζει πόσο θα διαρκέσει. Μετά τη σειρά σημαντικών στρατιωτικών επιτυχιών το 2013-2014, πλέον παρατηρείται ένα κάθισμα, όπως στην περίπτωση του Χαλεπίου όπου παρά τη φυγή του FSA, η πόλη ακόμη δεν έχει απελευθερωθεί.
Πλέον ο κίνδυνος της κατάρρευσης είναι ορατός. Ας αναλογιστούν κάποιοι τις ευθύνες τους όσο υπάρχει ακόμη χρόνος.
Πριν από λίγες εβδομάδες σας είχα γράψει ότι ο ρόλος του ισλαμικού κράτους τελείωσε παρατηρώντας τον περιορισμό του στο Ιράκ και τις ήττες από την YPG και ότι πλέον θα πρέπει να προσέξουμε την al Nusra.
Η al Nusra που κατέλαβε το Idleb προχώρησε τα ξημερώματα της Κυριακής σε μια νέα φρικτή τρομοκρατική σφαγή στην Jisr al-Shughourστην ύπαιθρο της επαρχίας του Idleb.
Μια στρατιωτική πηγή εκτιμά ότι ο αριθμός των ανθρώπων που σκοτώθηκαν υπερβαίνει τους 30, λέγοντας ότι η πλειοψηφία αυτών ήταν παιδιά και γυναίκες.
Κρύβονται μέσα στα σπίτια τους, με την ελπίδα ότι θα μπορούσαν να ξεφύγουν από την κτηνωδία της τρομοκρατίας. Όμως δεν κατάφεραν να γλυτώσουν τις αποτρόπαιες πράξεις των τρομοκρατών, οι οποίοι έχουν εισρεύσει κατά κύματα από τα τουρκικά σύνορα.
Οι δολοφονίες, πραγματοποιήθηκαν στην πλατεία της πόλης σε αντίποινα εναντίον των ντόπιων που μάχονται στο πλευρό του στρατού.
Τοπικές πηγές στην πόλη κάνουν λόγο για βανδαλισμούς και καταστροφές στα σπίτια και τις περιουσίες των κατοίκων, καθώς και των κρατικών υποδομών στην πόλη.
Αυτή η νέα σφαγή ξύπνησε μνήμες του Ιουνίου του 2011 όταν στην ίδια πόλη σκοτώθηκαν 120 άμαχοι.
Το βράδυ του Σαββάτου, μονάδες του στρατού και των ενόπλων δυνάμεων πραγματοποίησαν επιδρομές εναντίον ενός αριθμού θέσεων των τζιχαντιστών ενώ το Σάββατο οι ένοπλες δυνάμεις είχαν προχωρήσει σε αναδιάταξη των θέσεών τους ακριβώς για την προστασία των κατοίκων ενώ εξαπέλυσε σειρά επιθέσεων η πολεμική αεροπορία.
Δυστυχώς καθίσταται προφανές ότι στην καλύτερη περίπτωση, ο συριακός στρατός με τέσσερα χρόνια συνεχούς πολέμου στην πλάτη, δίχως ουσιαστική στήριξη από κανέναν και απέναντι σε δεκάδες χώρες όπως πχ η Τουρκία και η Ιορδανία μέσω των οποίων εισρέουν συνέχεια ακούραστοι αναλώσιμοι, περνά μια φάση κόπωσης που κανείς δε γνωρίζει πόσο θα διαρκέσει. Μετά τη σειρά σημαντικών στρατιωτικών επιτυχιών το 2013-2014, πλέον παρατηρείται ένα κάθισμα, όπως στην περίπτωση του Χαλεπίου όπου παρά τη φυγή του FSA, η πόλη ακόμη δεν έχει απελευθερωθεί.
Πλέον ο κίνδυνος της κατάρρευσης είναι ορατός. Ας αναλογιστούν κάποιοι τις ευθύνες τους όσο υπάρχει ακόμη χρόνος.