Ξαφνικά κλείνει η Βουλή άρον-άρον στις 4 Ιουνίου…
Δεν υπάρχουν εκκρεμή ζητήματα για ψήφιση, λέει η συγκυβέρνηση και επαναλαμβάνουν τα παπαγαλάκια….
Εκτός από το ότι πολλά νομοσχέδια γίνανε νόμοι του κράτους ψηφισμένα από τα θερινά τμήματα της Βουλής, μόνο το γεγονός ότι ψηφίστηκε ένα σημαντικό χαράτσι όπως ο ΕΝΦΙΑ, καταλαβαίνουμε αν υπήρχε νομοθετικό έργο ή όχι…
Τρείς μήνες μετά, η συγκυβέρνηση σε μια κίνηση πανικού και απίστευτης κοινοβουλευτικής λοβιτούρας, ζητάει ψήφο εμπιστοσύνης από τον εαυτό της…
Ουσιαστικά κάνει πρόταση μομφής εναντίον της!
Γιατί όλα αυτά;
Πρώτον: Για έξη μήνες, δηλαδή μέχρι τον Μάρτη του 2015, δεν μπορεί να κάνει πρόταση μομφής κανένα κόμμα, εναντίον της συγκυβέρνησης.
Δεύτερον: Οι βουλευτές της είναι πρακτικά υποχρεωμένοι να ψηφίσουν τον Προϋπολογισμό του 2015 – με ό,τι περιλαμβάνει αυτός – και όλα τα άλλα μέτρα που έρχονται.
Τρίτον: Κερδίζει χρόνο μέχρι τις Προεδρικές εκλογές, παίζοντάς τα όλα για όλα προκειμένου να κρατηθούν στην εξουσία για λίγο ακόμα.
Τέταρτον: Το ταξίδι του Σαμαρά στη Γερμανία και η συνάντησή του με την Μέρκελ, δεν απέφερε τίποτε θετικό γι αυτόν και την συγκυβέρνηση. Είναι φανερό δεν αποτελεί πλέον επιλογή τους.
Πέμπτον: Η περιβόητη «ανάπτυξη», τα διάφορα κούφια ευχολόγια «βγαίνουμε από το μνημόνιο» και άλλα τέτοια είναι αέρας κοπανιστός καθώς η σκληρή πραγματικότητα δείχνει την τεράστια καταστροφή που υφίσταται διαρκώς η Ελληνική κοινωνία. Και δεν φαίνεται να έχει τέλος…
Έκτο: « Έλαμψε» το άστρο του Βενιζέλου, με την πρότασή του για ψήφο εμπιστοσύνης από την συγκυβέρνηση προς την συγκυβέρνηση, δίνοντας σε όλους μας να καταλάβουμε το πόσο βαθειά αντιδημοκρατικός είναι ο τρόπος με τον οποίο πολιτεύεται.
Τέλος η εικόνα μιάς περιδεούς συγκυβέρνησης πού ζητάει από 154 – 155 δικούς της να την ψηφίσουν για να λέει από την επομένη ότι έχει την εμπιστοσύνη του Ελληνικού Λαού είναι από μόνης ένα κατάντημα…
Η απελπισία είναι κακός σύμβουλος.
Η κοινωνία έχει προ πολλού περάσει σε σημείο τέτοιας κατάστασης ώστε όλα τα σενάρια είναι ανοιχτά.
Κι αυτοί απλώς κοιτάνε την κουτάλα…